ورزش درمانی
نوشته شده توسطعابدي 19ام آبان, 1397با ۱۰ حرکت می توانید زانوی های خود را تقویت کرده و مانع ابتلا به آرتروز شوید.
۱- محکم کردن زانو:
بنشینید و پاها را مقابل خود دراز کنید. زانوی خود را هرچه محکم‌تر راست کنید، آن را به زمین فشار دهید و همزمان پا را از مچ به سمت خود بکشید. زانو را تا پنج شماره راست نگه دارید، سپس آن را کاملا شل کنید. (سه بار در روز هر بار ده مرتبه)
۲- محکم کردن زانـو در حالت ایستاده یا نشسته :
بایـد این تمرین را در فعالیتهای روزمـره خود بگنجانید. بـرای مثال هنگامی که بـرای مدتی طولانی نشسته اید به دفعات زانوی خود را راست کنید.
۳- محکم کردن زانـو با حمایـت پـاشنـه :
بنـشیـنـیـد و پاها را در مقابل خود دراز کنیـد. جسمی (مانند حوله‌ای تا شده یا یک تکه چوب به ارتفاع پنج سانتی‌متر) را زیـر پـاشنـه خود قرار دهیـد، عضلات ران را سفت کنـیـد و انگشتان را از مچ پا به سمت خود بکشید. تا ده بشمارید، سپس عضلات را شل کنید و این تمرین را حداقل دو بار در روز و هر بــار ده مرتـبـه انجام دهید .
۴- بالا بردن پا در وضعیت کشیده :
بنشینید و پاها را راست کنید. در حالی که زانو را در وضعیت کشیده قفل کرده‌ایـد، پای آسیـب دیـده را بالا ببرید، سپس تا نزدیکی زمین پایـیـن بیاوریـد. این تمرین را به‌صورت متوالی و سریع ده بار انجام دهید و سعی کنید به سی بار برسانید .
۵- بالا بردن پا با وزنه :
بنشینید و پاهای خود را راست کنید. وزنه‌ای روی مچ پا قرار دهید، پاها را در همان حالت راست بودن بالا ببرید و سپس به آرامی پاییـن بیاوریـد. بـرای شروع، وزنه نباید از یک کیلوگرم بیشتر باشد وزنه را به تدریج سنگین‌تر کنید. مراقب باشید که زانو در وضعیت کشیده باشد. تمرین را با پنج بار شروع کنید و به‌تدریج به پنج سری ده‌تایی برسانید
۶- چرخش مفصل ران :
بنشینید و مفصل پاهای خود را راست کنید. در حالی که زانو را در همان وضعیـت کشیـده قفل کرده‌ایـد پـا را بالا ببـریـد و دایره‌هایی را با پای خود در فضا به سرعت رسم کنید و آن را به سه سری ده‌تایی برسانید. این تمرین را با افزودن وزنه به مچ پا انجام دهید.
۷- حرکت الفبا :
بنشینـیـد و پاها را راست کنید، در حالی که زانو را صاف نگه داشته‌اید پا را بالا ببـریـد و بدون توقف حروف الفبا را در فضا بنویسیـد. وقتی این تمریـن برایتـان آسان شد، آن را با افزودن وزنه به مچ پا ادامه دهید.
۸- بالا بردن پا در وضعیت نشسته :
بنشینید و پاها را راست کنید. در حالی که زانو را در وضعیت کشیده قفل کرده‌اید، پا را بالا ببرید. به صورت عرضی آن را به یک سو ببرید و به آرامی به سمت مرکز برگردانید و آن گاه به نرمی پایین بیاورید. ایـن حرکت را با هر پا پنج بار تکرار کنید و به تدریج به سه سری ده‌تایی برسانید؛ سپس این تمرین را با افزودن وزنه به مچ پا ادامه دهید.
۹- دور کردن مفصل ران :
به پهلو بخوابـیـد، به نحوی که پـای آسیب دیـده بالا قرار گیـرد. زانـو را راست نگه دارید و پا را از زانو بالا ببرید، تا سه بشمارید و سپس به آرامی پایین بیاورید. با پنج بار شروع کنید، به تدریج تعداد تمرین به سه سری ده‌تایی برسانید و سپس با افزودن وزنه به مچ پا آن را ادامه دهید.
۱۰- بالا بردن پا در وضعیت دمر :
روی شکم بخوابید. زانو را راست نگه دارید و پا را از عقب کمی بالا ببرید. این وضعیت را تا سه شماره حفظ کنید، سپس به‌تدریج پا را پایین بیاورید. تمرین را با هر پا پنج بار انجام دهید، به تدریج آن را به سه سری ده‌تایی برسانید و سپس با افزودن وزنه به مچ پا ادامه دهید. کلید اصلی تسکین بیشتر دردهای زانو انجام ندادن حرکاتی است که درد را شروع کرده‌اند. تکرار این حرکات جرقهٔ شعله‌ور شدن پاسخ‌های شدید درد است.
ورزش درمانی
نوشته شده توسطعابدي 18ام آبان, 1397ممکن است در مسیر دویدن یا در حین مسابقه باشید که ناگهان درد پهلو به سراغ‌تان می آید، این درد که طیفی از گرفتگی‌های خفیف تا دردهای شدید را در بر می‌گیرد ممکن است در پهلوی راست یا چپ شما احساس شود.
اگر شما هم دچار درد پهلو شده‌اید باید بدانید که تنها نیستید، در طی سال گذشته نزدیک به ۷۰ درصد از دوندگان به درد پهلو دچار شده اند! خوشبختانه راهکارهای متعددی برای کاهش این دردها وجود دارد که با به کارگیری آنها برای همیشه از شر درد پهلو خلاص شوید.
علت درد پهلو در دویدن چیست؟
علی‌رغم شیوع گسترده این مشکل هیچ‌کس تا کنون پاسخ دقیق و روشنی مبنی بر علت بروز آن بیان نکرده است. دکتر بعضی از کارشناسان عقیده دارند درد پهلو ناشی از انقباض و فشار دیافراگم است یعنی ظهور پدیده ای به نام ایسکمی یا نرسیدن خون کافی به دیافراگم.
در حین دویدن فشار زیادی روی ماهیچه های شکمی وارد میشود و شما با تنفس سریع شش‌ها را منبسط کرده و حجم ریه‌ها را افزایش می‌دهید. این فشار دو طرفه از بالا و پایین روی دیافراگم، خون را از آن خارج میکند و دیافراگم دچار کمبود اکسیژن شده و در نهایت به دلیل انقباض عضلات گرفتگی دردناکی را به همراه دارد.
تئوری دیگری می گوید این دردها حاصل سوزش صفاق جداری شکم است. صفاق جداری غشایی است که دور شکم را فرا گرفته و وظیفه‌ی حفاظت از ارگان‌های داخلی شکم را برعهده دارد. علاوه بر دوندگان، بسکتبالیست‌ها، شناگران، سوارکاران و دوچرخه‌سواران نیز دچار درد پهلو می‌شوند.
خوشبختانه درد پهلو در حین دویدن برطرف می شود و خبر خوب اینکه حتی ورزشکاران حرفه‌ای هم به آن دچار می‌شوند، البته قطعاً کمتر از آماتورها.
قبل از دویدن
۱- غذای چرب و پر فیبر نخورید
غذا ممکن است فشار دیافراگم را بیشتر کند. خوردن غذای چرب قبل از ورزش باعث سنگین شدن معده و در نتیجه فشار روی دیافراگم میشود. علاوه بر این غذاهای پُرفیبر مشکلات گوارشی مثل تهوع و دل درد را نیز به همراه دارد. بنابراین فاصله بین خوردن غذا و دویدن باید در حد امکان زیاد باشد. یک تا ۲ ساعت زمان مناسبی است. اگر مجبور شدید غذا بخورید غذاهای کم حجم و زود هضم میل کنید.
۲- آبمیوه‌ها را از قلم بیاندازید
نوشیدن آبمیوه‌ها قبل از ورزش باعث بروز درد پهلو می‌شوند، این در حالی است که آب و دیگر نوشیدنیهای ورزشی تأثیر منفی کمتری دارند. قبل از دویدن از نوشیدن مایعاتی با کربوهیدرات و اسمولالیته بالا خودداری کنید. اسمولالیته با غلظت مایعات رابطه دارد و هر چه اسمولالیته مایعاتی که می‌نوشید نزدیک به اسمولالیته بدن باشد، جذب آن برای بدن آسان‌تر است.
۳- اندام‌های درونی شکم را تقویت کنید
قوی کردن اندام‌ها و عضلات عرضی شکمی که زیر سیکس پک قرار دارند به کاهش درد پهلو و سوزش صفاق جداری شکم کمک میکنند و آن را به حداقل می‌رسانند. تقویت این ماهیچه‌ها باعث میشود به عنوان کمربندی محکم از اندام‌های درونی محافظت شود و فشار روی دیافراگم به حداقل برسد. می توانید با انقباض ماهیچه‌ها و سفت کردن شکم در جهت موافق ستون فقرات و انجام شماری از حرکات ورزشی آنها را قوی کنید.
۴- درست ایستادن
صاف ایستادن باعث میشود کمتر دچار درد شوید. کسانی که مبتلا به کیفوز، گوژ پشتی و انحنای نامتعارف ستون فقرات هستند بیشتر به این دردها دچار می‌شوند.
۵- گرم کردن را پشت گوش نیاندازید
واقعیت این است که تحقیقی مبنی بر صحت تأثیر گرم کردن در جلوگیری از درد پهلو وجود ندارد اما در هر صورت بالا بردن ضربان قلب و دمای عمومی بدن همیشه لازم است و از بروز آسیب‌هایی از این قبیل تا حدی جلوگیری میکند.
در حین دویدن
۱- ریتم دویدن خود را پیدا کنید
اگر تازه کار هستید، با شمارش تعداد نفس‌هایتان آن را متعادل و ثابت نگه دارید. اگر تنفس منظمی داشته باشید احتمال اینکه به درد پهلو دچار شوید کمتر است. نفس کشیدن را فراموش نکنید.
۲- با هر برخورد پای‌تان به زمین بازدم کنید
اگر نمی خواهید در نیمه‌ی راه متوقف شوید با کم کردن سرعت و تمرکز، وقتی پای مخالف‌تان را روی زمین قرار می‌دهید تنفس عمیق شکمی به شما کمک بزرگی می کند. پس اگر گرفتگی در پهلوی چپ‌تان است، زمانی که پای راست‌تان به زمین اصابت میکند بازدم کنید.
۳- بایستید، نفس بکشید و دست‌هایتان را به بالا بکشید
یک نفس طولانی و عمیق بکشید و دست‌هایتان را به سمت بالا بکشید و نگه دارید. میتوانید از کمر به سمت مخالف گرفتگی خم شوید و با دست دیگر روی محل درد فشار وارد کنید.
۴- کمی نمک مزه‌مزه کنید
زمانی که از دویدن طولانی باز می‌گردید، بدن باید الکترولیت‌هایی را که از دست داده جایگزین کند. یک بسته نمک کوچک همراه داشته باشید و بعد از دویدن کمی از آن را مزه مزه کنید.
برداشت شده از برنامه رایگان ترفند های خانه داری از کافه بازار:
ورزش درمانی
نوشته شده توسطعابدي 18ام آبان, 1397ماست: ماست معده را دیر تر تخلیه می کند و باعث می شود فرد دیرتر احساس گرسنگی کند. برای هضم پروتئین هایی مثل ماست، نسبت به کربوهیدرات ها انرژی بیشتری مصرف می شود. بنابراین از ماست های کم چرب بیشتر استفاده کنید.
دارچین: برخی مطالعات نشان می دهد دارچین باعث تثبیت سطح قند خون می شود. از این طریق می تواند اشتها را مهار کند، به خصوص در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲.
فلفل قرمز: فلفل قرمز حاوی ماده ای به نام کاپسایسین می باشد. کاپسایسین، اشتها را مهار می کند و متابولیسم را به طور مختصر در کوتاه مدت، افزایش می دهد. بنابراین اثر زیادی روی وزن ندارد.
چای سبز: مطالعات متعدد نشان می دهد چای سبز ممکن است با تحریک بدن برای سوزاندن چربی ها به کاهش وزن کمک کند. چای سبز حاوی کاتچین است، کاتچین روی سوخت و ساز بدن تاثیر می گذارد.
گریپ فروت: گریپ فروت خاصیت جادویی چربی سوز ندارد، اما می تواند به شما کمک کند با کالری کمتر احساس سیری کنید. فیبر محلول در گریپ فروت هضم نمی شود بنابراین یک لیوان گریپ فروت قبل از غذا، باعث کاهش کالری دریافتی می شود.
هندوانه: غنی از آب است و باعث احساس سیری زودرس می شود. بسیاری از سبزی ها و میوه ها این خاصیت را دارند. همچنین کم کالری و حاوی آنتی اکسیدان ها و ویتامین ها هستند.
سیب و گلابی: حاوی آب و فیبر زیادی هستند و باعث تاخیر در احساس گرسنگی می شوند. میوه ها نسبت به آب میوه ها ارجحیت دارند، زیرا جویدن نسبت به نوشیدن باعث مصرف انرژی بیشتری می شود.
انگور: یک فنجان انگورکالری مشابه کشمش دارد اما انگور نسبت به کشمش باعث سیری بیشتری می شود.
توت ها: غنی از آنتی اکسیدان، فیبر و آب هستند. وقتی در پخت کیک ها از توت استفاده شود، کالری کیک کاهش می یابد.
سبزیجات خام: سبزیجات خام به عنوان میان وعده بسیار مفید هستند. علاوه بر کاهش کالری دریافتی، باعث کاهش احساس گرسنگی و افزایش آب دریافتی می شوند.
تخم مرغ: یک عدد تخم مرغ فقط ۷۵ کالری و ۷ گرم پروتئین دارد.
قهوه: اعث تحریک متابولیسم و کاهش وزن به مقدار کم می شود.
جو دوسر: جو دوسر غنی از فیبر و مقدار زیادی آب است و باعث احساس سیری و کاهش کالری دریافتی می شود.
ذرت بوداده بدون شکر و روغن: حجم زیاد و کالری کمی دارد.
شیر کم چرب: معده را دیر تر تخلیه می کند و باعث افزایش احساس سیری می شود.
گوشت کم چرب: حاوی پروتئین است و علاوه بر طولانی کردن احساس سیری باعث مصرف کالری بیشتر برای هضم و جذب می شود. مرغ بدون پوست نسبت به سایر گوشت ها، چربی کمتری دارد.
ماهی: اغلب ماهی ها چربی کمی داند. ماهی های چرب حاوی امگا ۳ هستند و باعث سلامتی قلب و عروق می شوند.
لوبیاها: غنی از پروتئین و فیبر هستند. همچنین لوبیا ها کالری کمی دارند.
برداشت شده از برنامه رایگان ترفند های خانه داری از کافه بازار:
ورزش درمانی
نوشته شده توسطعابدي 17ام آبان, 1397نویسنده sporttx
شما به عنوان یک ورزشکار، علاقه دارید به میزانی کالری غذایی دریافت کنید که وزن بدنتان در حد دلخواه بماند. شما باید برنامه غذایی کامل ورزشی خود را طوری طراحی کنید که کالری دریافتی‌تان برابر کالری مصرفی‌تان باشد.
بدن شما هرگز بیکار نیست. حتی وقتی شما فعالیتی نمی‌کنید، بدنتان برای ترمیم و نگهداری سلولها، ساخت عضلات و انجام اعمال حیاتی پایه بدن مثل نفس کشیدن و گوارش غذا، نیاز به انرژی دارد. بنابراین میزان کل کالری مورد نیاز شما در حال استراحت مطلق در بستر (البته در حالت بیداری و سکون) در طی ۲۴ ساعت ابزار مناسبی است که با آن می‌تواندی میزان انرژی مورد نیاز خود را با افراد دیگر و نیز با شرایط وجود فعالیت بدنی در طول روز مورد مقایسه قرار دهید. این مقدار انرژی مورد نیاز بدن را میزان سوخت پایه یا به اختصار «می‌سوپا» می‌نامند.
سن، جنس، اندازه بدن، وزن بدن، و کارکرد غدد داخلی، تعدادی از متغیرهای مؤثر بر می‌سوپا را تشکیل میدهد. هنوز هم اعتقاد بر آن است که یک مرد ۲۰ ساله برای می‌سوپای خود نیاز به یک کالری در ساعت برای هر کیلوگرم وزن در یک دوره ۲۴ ساعته دارد (برای زنی با همین سن و سال، این مقدار حدود ۹/۰ کالری است).
بنابراین می‌توانیم از این فرمول برای نمایش تقریبی میزان مصرف کالری روزانه استفاده کنیم. برای مثال یک مرد ۷۰ کیلویی در هر ساعت خواب حدود ۷۰ کالری انرژی مصرف میکند یا به عبارتی ۵۶۰ کالری در هر ۸ ساعت. همین مرد اگر در حالت درازکش قرار گرفته و بیدار باشد در هر ساعت ۸۰ کالری سوخت لازم دارد. فعالیتهای روزانه عادی (مثل راه رفتن، مطالعه کردن، کار پشت میز نشینی) در فردی با همین حدود ۱۰۰ کالری در ساعت سوخت لازم دارد.
اگر شما می‌دانید که در طول روز چه کارهایی انجام می‌دهید میتوانید نیازمندی خود به انرژی را با استفاده از جدول مصرف انرژی محاسبه کنید. به خاطر داشته باشید که این محاسبه کالری مربوط به یک مرد ۷۰ کیلویی است. اگر وزن شما ۷۰ کیلو نیست میتوانید با اضافه یا کم کردن ۱۰ کالری در هر ساعت فعالیت به ازای هر ۵/۲ کیلو اختلاف از مورد فرضی ما، عدد مربوط به خود را به دست آورید. اما حتی با چنین محاسبه‌ای هم، عدد به دست آمده تنها در حکم یک تخمین است، چرا که همان طور که قبلاً گفتیم می‌سوپا بر حسب عوامل متعدد تغییر میکند.
شما میتوانید می‌سوپای خود را با تغییر برنامه ورزشی بالا ببرید. دانش نوین نشان میدهد کسانی که ۳۰ تا ۴۵ دقیقه با ۷۵ درصد ظرفیت خود ورزش میکنند، همچنان ساعتها بعد از ورزش هم سوخت و ساز انرژی شدیدتر از حد معمول دارند. همچنین می‌سوپای شما پس از چند هفته تمرین همچنان بالا خواهد رفت. بنابراین بدن شما به عنوان بدن یک ورزشکار دارای سوخت و ساز در حال استراحت شدیدتری نسبت به یک فرد کم تحرک عادی است، و این خود به شما اجازه میدهد تا در سراسر روز کالری بیشتری بسوزانید.
شما نیز نیازمند آن هستید که به میزان نیاز پایه کالری رشته ورزشی خود آگاه باشید تا بتوانید بر طبق آن میزان کالری دریافتی خود را محاسبه کنید. این مسئله وقتی اهمیت بیشتری دارد که هدف شما افزایش یا کاهش وزن باشد، اما به هر حال موضوعی است که در حالات برقراری وزن روزمره‌تان هم حائز اهمیت است
برداشت شده از برنامه رایگان ترفند های خانه داری از کافه بازار:
ورزش درمانی
نوشته شده توسطعابدي 17ام آبان, 1397نویسنده sporttx
شما بدون غذا چند هفته،بدون آب چند روز و بدون اکسیژن چند دقیقه میتوانید زنده بمانید،به عبارت دیگر بجز اکسیژن آب مهمترین عنصریست که در بدنمان داریم.
بدن شما از۷۰-۵۵ درصد آب تشکیل شده و تقریباً ۹۰-۸۰ درصد خون را آب تشکیل می دهد.آب تقریباً در تمام روندهای حیاتی بدن دخیل است.کمبود آب میتواند به تغییرات ذهنی و فیزیکی منجر شود.آب نقش های زیر را ایفا میکند:
با شستن سمومی که در طی زندگی عادی تولید میشود،بدن را پاک میکند.
زندگی مفاصل را تأمین میکند.
پوست را از خشکی محافظت می نماید.
هیدراسیون احشاء داخلی را حفظ میکند.
دمای بدن را کنترل مینماید.
وقتی بدن گرم میشود،آب به شکل عرق از پوست دفع میگردد.این مساله خوب است چرا که عرق از پوست شما تبخیر میشود و بدن شما سرد میشود.در واقع یک Air-Conditioner در بدن شما وجود دارد ولی برای اینکه این سیستم به کار خود ادامه دهد،نیاز به جبران آب از دست رفته بدن دارید.اگر به اندازه کافی و در حد جبران عرق از دست رفته آب ننوشید،خون غلیظ شده و جریان خون کند میشود این امر باعث میگردد که فشار بروی قلب وارد شود.در صورتی که کمبود مایع زیاد باشد،بدن شما به اندازه کافی آب برای تولید عرق ندارد.در این نقطه درجه حرارت بدن میتواند تا حد خطرناکی بالا برود.
وجود اینکه یک فرد بزرگسال با چثه متوسط در روز حدود۲ لیتر آب از دست میدهد،یک ورزشکار ممکن است در ظرف یک ساعت ورزش شدید قریب به ۳ لیتر آب از دست بدهد.در صورتی که این مایعات از دست رفته جایگزین نشوند،ممکن است دهیدراسیون عارض گردد.
کم آبی یا دهیدراسیون یک اثر منفی و شدید روی کارایی ورزشی دارد.در واقع حتی هیدراسیون خفیف تا حد یک درصد کاهش وزن بدن می تواند با ایجاد سرگیجه،سردرد و زمان عکس العمل کندتر باشد و میتواند بر خطر گرمازدگی بیافزاید.
در صورت عدم درمان،دهیدراسیون بدتر میشود و میتواند کشنده باشد.مراقب علایم زودرس هشداردهنده در خودتان و هم تیمی ها باشیدتا از دهیدراسیون اجتناب شود.در صورتی که هر یک از این علائم را مشاهده کردید،به مربی خود اطلاع دهید یا مراقبت طبی فوری طلب کنید.
تشنگی
سوال اینست که آیا احساس تشنگی همیشه با آغار کم آبی همراه است؟پاسخ اینست،نه همیشه.در بسیاری موارد ورزش واقعاً واکنش تشنگی را مختل میکند.به هنگام ورزش شما مقدار زیادی آب را قبل از احساس تشنگی از دست می دهید و قبل از اینکه بطور کامل کم آبی شما جبران شود احساس تشنگی از بین میرود.بنابراین برای تأمین نیازتان به آب نمی توانید به حس تشنگی اکتفا کنید.به عنوان یک ورزشکار،لازم است که بطور آگاهانه بیش از آنچه که دوست دارید آب بنوشید،مصرف کنید،بویژه زمانی که در گرما ورزش میکنید.
میزان مصرف مایعات در ورزشکاران
بنا به همه دلایل فوق،ورزشکاران لازم است که آب یا سایر نوشابه ها را قبل،در طی و بعد از ورزش مصرف کنند.
قبل از ورزش:یک یا دو لیوان مایعات را دو ساعت قبل از مسابقه یا تمرین بیاشامید تا اطمینان حاصل کنید که بخوبی هیدراته شده اید.پانزده دقیقه قبل از شروع ورزش یک لیوان دیگر نیز بنوشید.
در طی ورزش:در طی ورزش برای جایگزینی مایعات از دست رفته و اجتناب از گرمای بیش از حد هر۲۰- ۱۵ دقیقه ،۱۸۰-۱۲۰ سی سی مایعات بنوشید،مایعات سرد بهتر است چرا که به سرعت جذب می شوند و حرارت مرکزی بدن را سریعتر پایین می آورند.
پس از ورزش:این نکته که پس از انجام ورزش به مصرف مایعات ادامه دهید حائز اهمیت است که جبران کم آبی بدن زمان میکیرد.برای اطمینان از اینکه به اندازه کافی آشامیده اید،خودتان را قبل و بعد ورزش توزین کنید.به ازای هر ۵/۰ کیلوگرم کاهش وزن حداقل ۵۰۰ سی سی آب مصرف نمایید.این اشتباه را نکنید که وزن کاهش یافته در ورزش مربوط به چربی است،چرا که چربی بتدریج از دست میرود و در مقیاس چند روز،مشخص نخواهد شد.تقریباً تمام کاهش وزن طی ورزش از منشاً آب می باشد.
علائم و خطرات کم آبی در ورزشکاران
دهیدراسیون می تواند نسبتاً سریع عارض شود.ملی همچنین ممکن است ظرف چندین روز ورزش بدون نوشیدن مایعات کافی پدید آید.ورزشکارانی که هر روز یا دوبار در روز و بویژه در آب و هوای گرم و مرطوب بشدت ورزش میکنند ممکن است بازای ها ۵/۰ کیلوگرم وزنی که از دست می دهند آب نیاز داشته باشند تا تعادل آب آنها مجدداً اعاده شود.به طور معمول نباید در روز وزن شما کاهش یابد،حتی ۲درصد کاهش وزن می تواند به کاهش کارآیی منجر شود و معرف دهیدراسیون خفیف باشد.
علاوه بر آب،برخی از ورزشکاران نیاز به جایگزینی الکترولیتهای سدیم و پتاسیم که در عرق از دست می روند،دارند.این امر بویژه در ورزشی که بیش از یک ساعت به طول انجامد صدق میکند.بسیاری از نوشابه های ورزشی حاوی غلظتهایی از الکترولیتها و کربوهیدراتها هستند که جذب آب را تشریع می نمایند.به علاوه الکترولیتهای موجود در نوشابه های ورزشی تشنگی را تحریک میکند،که باعث تحریک فرد به نوشیدن و جبران کم آبی میشود. نوشابه های ورزشی در ورزشکاران استقامتی و نیز افرادی که تا حد توان به طور روزانه تمرین می کنند،یا در چند مسابقه در یک روز شرکت میکنند یا دو جلسه تمرین در روز دارند بیشترین فایده را دارند.
در صورتی که ذائقه و بیزاری مانع نوشیدن مایعات مورد نیاز شماست،نوشابه را بر طریق سلیقه خود برگزینید.(انواع آبمیوه، آب ساده، آب معدنی،نوشابه های ورزشی،لیموناد)شما همچنین میتوانید از غذاهایی که آب زیادی دارند(مثل هندوانه،گوجه فرنگی،کاهو،سوپ)بیشتر استفاده کنید.با این حال آگاه باشید که نوشیدنیهای حاوی کافئین،نظیر قهوه و چای اثر متضادی دارند.کافئین نیاز بدن به ادرار کردن را افزایش میدهد و بنابراین باید در زمان اعاده مایعات از دست رفته،از مصرف آنها اجتناب نمود.به همین ترتیب مشروبات الکلی دارای اثر کاهنده آب بدن هستند.
برداشت شده از برنامه رایگان ترفند های خانه داری از کافه بازار:
