نرگس

 در حدیثى رسول خدا صلى الله علیه وآله فرموده است:

 «سَیَأْتى عَلَى النّاسِ زَمانٌ یَتْركُونَ الاذانَ عَلى‏ ضُعَفائِهمْ» (كنزالعمال، ج7، ص690) زمانى خواهد آمد كه اذان را تحقیر كرده و آنرا به افراد ناتوان مى ‏سپرند.

در حدیث است: روز قیامت، كه بیشتر مردم از خجالت سرافكنده‏ اند، اذان گویان با سرافرازى تمام، با قامتى برافراشته محشور مى‏ شوند. (وسائل‏ الشیعه، ج4، ص615) قامت بلند آنان نشانه مقام رفیع است. مؤذّن، در اجر و پاداش، با كسانى كه بخاطر اذان او به نماز آیند، شریك است.

 بلال حبشى، مسلمان سیاهپوستى بود كه رسول خدا صلى الله علیه وآله او را به مؤذّنى برگزید. وقتى اذان از طریق وحى نازل شد، پیامبر، آنرا به بلال آموخت كه صداى رسایى داشت. (وسائل‏ الشیعه، ج4، ص612) 
? کتاب پرتوی از اسرار نماز، محسن قرائتی