نرگس

دکتر علی طلائی (روان پزشک و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد): از هر دو مادر، یک نفر به اختلال اندوه مادری دچار می‌شود و آشفتگی گُذَرایِ خُلقی، إحساس غمگینی، دِل گرفتگی، سَر در گُمی و گِریه کردن‌هایِ گاه و بیگاهِ نوزاد، از جمله علائم اِختلال غم مادری است. لذا گوئیم: غم مادری، شایع امّا گُذَرا است. ولی حمایت و مراقبت اطرافیان (مانند مادرها و مادربزرگ‌ها)، از مادر شیرده (مخصوصاً زائو یعنی از زمان بدنیا آمدن بچّه تا 40 روز) پس از زایمان ضروری است؛ زیرا گاهی اختلالات أفسردگی پس از زایمان بخاطر کم خونی و فشار خون پائین بوده و زَنِ زائو احساس گناه شدید، بی کفایتی و بروز افکار خودکشی می‌کند؛ این بدان معناست که فرآیند سخت زایمان، مادر را مستعدّ افسردگی می‌کند. همچنین از عوامل تشدید کنندۀ افسردگی مادران می‌توان به عدم محبّت اطرافیان (مخصوصاً شوهر) در طول بارداری و طول دوران شیردهی و حتّی آرام نبودن محیط خانواده اشاره کرد. لازم به ذکر است که أفزایش جرّاحی زیبائی و استفاده از لوازم آرایشی نشان دهندۀ میزان فراوان فشارهای روانی است که همین لوازم آرایشی شیمیائی، استرس زا نیز هستند.