نرگس

بعضی از مردها ایرادگیر و بهانهجو هستند.در خانه مرتبا ایرادمیگیرند و در مقابل هر امر کوچکی نق نق میکنند،چرا فلان چیز را
آنجاگذاشتهاید؟چرا فلان چیز سر جایش نیست؟ چرا جامه اینجا افتاده؟چرااینجا کثیف است؟چرا ناهار دیر حاضر شد؟چرا غذا شور
است؟ چرافلان غذا را تهیه نکردید؟چرا امروز سبزي خوردن سر سفره نیست؟چراآب حوض کثیف است؟اگر گلدان را آنجا
گذاشته بودید بهتر بود.مگر صددفعه نگفتم زیر سیگاریها را روي میز بگذارید؟و صدها از این قبیلایرادهاي کوچک و
جزئی.بعضی از مردها آنقدر در این باره سختگیريبعمل میآورند که راحتی خودشان و خانوادهشان را فداي آن میسازند بلکهگاهی
حاضر میشوند اساس پیمان مقدس زناشویی را بخاطر آن متزلزلسازند. البته ما منکر این موضوع نیستیم که مرد حق دارد در امور
منزلدخالت و امر و نهی کند،و در بخش اول کتاب به خانمها توصیه شد کهبدین حق اعتراف نمایند و در مقابل دخالتهاي مرد سر
سختی نشان ندهند،لیکن مرد که مدیر و سرپرستخانواده استباید جانب احتیاط و عقل وتدبیر را هیچگاه از دست ندهد.اگر
خواست در امور منزل دخالت نماید باید عاقلانه و بطور صحیح انجام گیرد تا مؤثر واقع شود. چون مرد آنقدر فرصت ندارد که در
تمام امور منزل دخالت کند واصولا در این جهت تخصص ندارد صلاح است که امور خانهداري را دراختیار همسرش قرار بدهد و
در این باره به وي آزادي بدهد که بر طبق ذوقو سلیقه خویش خانه را اداره کند.و اگر در این باره نظرهاي خاصی دارد،به عنوان
مشورت و صلاحاندیشی،نه به عنوان زور و تحکم،آنها را بههمسرش تذکر دهد و از وي بخواهد که نظر و سلیقه او را نیز رعایت
کند. وقتی زن از سلیقه شوهرش اطلاع یافت اگر عاقل و خردمند باشد و بهخانه و زندگی علاقه داشته باشد سعی خواهد کرد که
اسباب رضایت او رافراهم سازد.و اگر بعضی از امور منزل را بر وفق سلیقه خویش نیافتمیتواند با نرمی و ملایمت و زبان خوش
همسرش را متذکر سازد. در اینصورت موقعیت و احترام مرد محفوظ میماند و پیشنهاداتش تاحدودي مورد قبول واقع خواهد
شد.زیرا اکثر بانوان خانهدار حاضرنددخالتهاي مرد را در صورتیکه گاه گاه و بطور استثناء باشد بپذیرند.لیکناگر به صورت ایراد و
بهانهجوئی و نق نقهاي دائمی در آمد نه تنها تاثیرنخواهد داشتبلکه ممکن است نتیجه معکوس بدهد. زیرا خانم کم کم با
ایرادهاي پی در پی عادت میکند و آنها را یکامر عادي محسوب میدارد. در اینصورت شخصیتشوهر در نظرش کوچک شده به
حرفهایشبیاعتنا خواهد شد.حتی به ایرادهاي بجا و بسیار مهم او هم اعتنا نخواهدکرد.پیش خود فکر میکند که من هر کار بکنم
بالاخره مورد ایراد و غر و غرواقع خواهم شد.پس چه لزومی دارد که براي جلب رضایت او زحمتبکشم؟او که ایراد میگیرد بگذار
بیشتر بگیرد.رفته رفته از خانهداري وشوهرداري دلسرد میگردد.ممکن استبه قصد انتقام و مقابله به مثل،بهایراد و بهانهجویی متوسل
شود. در اینصورت محیط خانه که باید کانون انس و استراحتباشد بهصورت میدان نبرد و کشمکشهاي دائمی تبدیل خواهد
شد.ممکن است ازایراد و نق نقهاي دائم طوري بستوه آید که طلاق و جدایی را ترجیح دهد وکانون مقدس زناشویی را از هم
بپاشد.زن هر چه هم عاقل و بردبار باشدبالاخره از ایراد و تحقیرهاي پی در پی خسته خواهد شد. از باب نمونه به داستان زیر توجه
فرمایید: مردي به کلانتري 14 مراجعه کرد و مدعی شد که همسرش دو ماهاست قهر کرده و به خانه پدرش رفته است.همسر این
مرد اظهار داشت: شوهرم سلیقه مرا در خانهداري نمیپسندد.چون دائما مرا بر سر پختن غذاو تنظیم امور خانه تحقیر میکرد از
صفحه 74 از 110 www.Ghaemiyeh.com همسرداري مرکز تحقیقات رایانهاي قائمیه اصفهان
خانهاش رفتم تا گوشهایم از این همهبدگویی آسوده شود. ( 1) مرد نباید از این نکته غفلت کند که تنظیم امور منزل و اداره خانه
درتخصص زن و از وظائف او میباشد.نباید این حق را از او سلب کرد و اورا به صورت یک آلتبیاراده تبدیل ساخت.بلکه باید به
وي آزادي داد تاذوق و سلیقه خویش را بکار بندد و با شوق و دلگرمی خانهداري کند. صلاح نیست که مرد در این باره سختگیري
و بهانهجویی کند.زیرا انس ومودت و صفا و صمیمیتخانوادگی بر همه چیز تقدم دارد. پینوشتها 1-اطلاعات 16 اردي بهشت
1351