نرگس

ﺍﺟﺴﺎﻡ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﺁﯼ.ﯾﻮ.ﺩﯼ (IUD) ﺗﺎﻣﭙﻮﻥ ﻫﺎ ﻭ… ﻋﻮﺍﻣﻠﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺪﻥ ﺭﺍ ﻣﺴﺘﻌﺪ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﺴﺎﯾﻞ ﻧﺎﺯﺍﯾﯽ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﻫﺎ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﺍﺳﺖ. ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﮊﻧﯿﺘﺎﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﯾﺎ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﺯﻥ ﺭﺍ ﺩﺭﮔﯿﺮ ﮐﻨﻨﺪ.

ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺗﻨﺎﺳﻠﯽ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﻭ ﻗﺴﻤﺖ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻭ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﺑﺨﺶ ﻫﺎﯼ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﻭﺍﮊﻥ ﻭ ﺩﻫﺎﻧﻪ ﺭﺣﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﺁﻟﻮﺩﮔﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻋﻔﻮﻧﺖ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺯﺍﯾﺎﯾﯽ ﺯﻥ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﺳﺎﺩﻩ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ. ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺗﻨﺎﺳﻠﯽ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﺭﺣﻢ، ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎﯼ ﺭﺣﻤﯽ ﻭ ﺗﺨﻤﺪﺍﻥ ﻫﺎ ﺍﺳﺖ. ﺍﺳﺎﺳﺎً ﻧﻮﻉ ﺑﺎﮐﺘﺮﯼ ﻭ ﻣﯿﮑﺮﻭﺑﯽ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﻧﻮﻉ ﺁﻟﻮﺩﮔﯽ ﮊﻧﯿﺘﺎﻝ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺍﺳﺖ. ﺭﺍﻩ ﺁﻟﻮﺩﮔﯽ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﯿﮑﺮﻭﺏ ﻫﺎ ﻧﯿﺰ ﻣﺘﻨﻮﻉ ﺍﺳﺖ ﻧﻈﯿﺮ ﺗﻤﺎﺱ ﺟﻨﺴﯽ ﺁﻟﻮﺩﻩ، ﺧﻮﻥ ﻭ… .

ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﻋﺎﺭﺿﻪ ﺍﯾﻦ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻫﺎ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﻭ ﺁﺳﯿﺐ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎﯼ ﺭﺣﻤﯽ ﺍﺳﺖ. ﺯﯾﺮﺍ ﻭﺟﻮﺩ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎﯼ ﺭﺣﻤﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺗﺨﻤﮏ ﻭ ﺑﺎﺭﻭﺭﯼ ﺁﻥ ﺗﻮﺳﻂ ﺍﺳﭙﺮﻡ ﺿﺮﻭﺭﯼ ﺍﺳﺖ. ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎﯼ ﺭﺣﻤﯽ ﺣﺪﻭﺩﺍً ۱۰ ﺩﺭﺻﺪ ﻧﺎﺯﺍﯾﯽ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ. ﻋﻼﯾﻢ ﺍﯾﻦ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻫﺎ ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻫﺎﯼ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺗﻨﺎﺳﻠﯽ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﺩﯾﺮ ﺑﺮﻭﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺧﻔﯿﻒ ﺗﺎ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻫﯿﭻ ﻋﻼﻣﺘﯽ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺧﺎﻧﻢ ﻫﺎ ﻫﺮ ۶ ﻣﺎﻩ ﺗﺎ ﯾﮏ ﺳﺎﻝ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﻧﺰﺩ ﻣﺘﺨﺼﺼﯿﻦ ﺯﻧﺎﻥ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﮐﻨﻨﺪ. ﮔﺎﻫﯽ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺣﺎﺩ، ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ﻭ ﺷﺪﯾﺪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺗﺐ، ﺗﺮﺷﺤﺎﺕ ﻭﺍﮊﯾﻨﺎﻝ ﻭ… ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺩﺍﺩﻩ ﻧﺸﻮﻧﺪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﻫﺎﯼ ﺑﻌﺪ ﯾﻌﻨﯽ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻧﺎﺯﺍﯾﯽ ﺑﺎ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻋﮑﺲ ﺭﻧﮕﯽ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﯾﮏ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﻫﺎﯼ ﻗﺒﻞ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﯽ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻋﻼﯾﻢ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﻋﻮﺍﺭﺽ ﺑﺪﯼ ﺑﺮ ﺟﺎ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﺩ.

ﺍﺟﺴﺎﻡ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﺁﯼ.ﯾﻮ.ﺩﯼ (IUD) ﺗﺎﻣﭙﻮﻥ ﻫﺎ ﻭ… ﻋﻮﺍﻣﻠﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺪﻥ ﺭﺍ ﻣﺴﺘﻌﺪ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﻣﺮﺗﺐ ﺩﺭﺻﺪ ﺍﺑﺘﻼ ﮐﺎﻫﺶ ﭘﯿﺪﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﻫﺎﯼ ﻋﻔﻮﻧﯽ ﻧﯿﺰ ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﺧﻮﻥ ﺑﺎ ﻣﻨﺸﺄﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ ﺭﺍ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﮐﻨﻨﺪ. ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻗﺒﯿﻞ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺳﻞ ﺭﺍ ﻧﺎﻡ ﺑﺮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﺎ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻧﺎﺩﺭﯼ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﻭﻟﯽ ﺩﺭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﻬﺎﺟﺮﯼ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﺎﯾﺮ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﺩﯾﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﻭﯾﺮﻭﺱ HIV ﻧﻘﺸﯽ ﺩﺭ ﻧﺎﺯﺍﯾﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﺳﺮﮐﻮﺏ ﺷﺪﻥ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺍﯾﻤﻨﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ، ﺩﺭ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﺴﺘﻌﺪ ﺷﺪﻥ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺑﻪ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻏﯿﺮﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﺎﻋﺚ ﻧﺎﺯﺍﯾﯽ ﺷﻮﺩ. ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻫﺎﯼ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺗﻨﺎﺳﻠﯽ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻋﻼﯾﻤﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺩﺍﺭﺩ، ﺩﺭﺩﻫﺎﯼ ﺯﯾﺮﺷﮑﻢ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺷﺎﯾﻊ ﺍﺳﺖ، ﺩﺭﺩﮐﻤﺮ، ﺗﺮﺷﺤﺎﺕ ﻭﺍﮊﯾﻨﺎﻝ ﻭ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺷﺪﻥ ﺑﺎ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﮊﻧﯿﺘﺎﻝ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﺳﻮﺯﺵ، ﺧﺎﺭﺵ ﻫﻢ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﮔﺎﻫﯽ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﻧﯿﺰ ﺑﯽ ﻧﻈﻤﯽ ﻫﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﭘﺮﯾﻮﺩ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﻋﻔﻮﻧﺖ ﺭﺣﻤﯽ ﺑﺎ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺧﺮﺍﺵ ﻫﺎ ﻭ ﺯﺧﻢ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺧﻮﻧﺮﯾﺰﯼ ﻫﺎ ﻭ ﻟﮑﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﻭﺳﻂ ﺳﯿﮑﻞ ﻣﺎﻫﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﺣﺎﺩ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺗﺐ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻭﻟﯽ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﻗﻊ ﻣﺰﻣﻦ ﺩﯾﺪﻩ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ.

ﭘﯿﺸﮕﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﺑﺮﻭﺯ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻫﺎﯼ ﺗﻨﺎﺳﻠﯽ
ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﻣﺴﺘﻌﺪﮐﻨﻨﺪﻩ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻧﻈﯿﺮ ﺁﯼ.ﯾﻮ.ﺩﯼ (IUD) ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﺮﺗﺐ ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺮ ﭘﺰﺷﮏ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻋﺎﺭﺿﻪ ﺍﯼ ﺧﺎﺹ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺍﺯ ﻣﻮﻋﺪ ﻣﻘﺮﺭ ﻧﺰﺩ ﭘﺰﺷﮏ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﺱ ﻫﺎﯼ ﺟﻨﺴﯽ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﭘﺮﻫﯿﺰ ﮐﻨﻨﺪ. ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺧﺎﻧﻢ ﻫﺎ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺷﺶ ﻣﺎﻫﻪ ﺗﺎ ﯾﮏ ﺳﺎﻟﻪ ﻧﺰﺩ ﭘﺰﺷﮏ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﺯﻧﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﻬﻢ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺑﻪ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ﺁﮔﺎﻫﯽ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺭﺍﻩ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮﯼ ﺍﺳﺖ.
ﺩﺭﻣﺎﻥ
ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺍﻇﻬﺎﺭﺍﺕ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﺯﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻫﺎ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺧﺎﺻﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ. ﻧﺎﺯﺍﯾﯽ ﻣﻄﻠﻖ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻫﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺗﮑﻨﯿﮏ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﺭﻭﺭﯼ ﺩﯾﺪﻩ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ. ﺩﺭ ﮐﻞ ﺍﯾﻦ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻫﺎ ﺑﺎﺭﻭﺭﯼ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﯼ ﺭﺍ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﻧﺎﺯﺍﯾﯽ ﻣﻄﻠﻖ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ.