نرگس

اللهم ثبتنا على دينك و استعملنا بطاعتك و لين قلوبنا لولى أمرك.
الحمدلله كه اين فصل ارتباط و برخورد را شما در جمع خودتان داريد. ان شاء الله كه ثمر ه هاى اين برخوردها و
نتيجه ى اين داد و ستدها را بدست بياوريد.
هست دستور : تَزاوروا تَلاقوا فَانَّ فى زيارتكم احياء لقلوبكم و ذكراً لأَحاديثنا 1؛ مى گويند : ديدار كنيد از هم ،
برخورد كنيد با هم، چون؛ در اين برخوردها هم دل هايتان زنده مى شود و هم گفت ههاى تازه ما مطرح مى شود.
تنهايى ما در ها چه بسا بتوانيم علم را، حتى فكر روشن را بدست بياوريم، ولى دل روشن و دل زنده در برخوردها
و درگيرى ها شكل مى گيرد.
يكى از سؤالاتى كه مطرح كرده بودند دوستان، اين است كه نوع رابط هى متكامل زن و مرد چه نوع رابط ه اى
است؟
مى ما خيال كنيم كه اگر زندگى يك زندگى ب ى دردسر و بدون درگيرى باشد، يك زندگى مناسبى است، در حالى
كه آنچه كه مطلوب است و آنچه كه به آد م ها تكامل مى دهد و آنها را رشد م ى دهد و بهره مند م ى كند اين است كه
در هر برخوردى بياموزم كه چگونه موضع گيرى كنم و در هر موقعيتى چگونه با مسائل روبرو بشوم . اينجاست كه
ديگر آدم دنبال يك زندگى ب ى دغدغه و بى درگيرى نيست . برايش اين مسأله است كه با هر درگيرى و با هر
گرفتارى چه بايد بكند . بين خودش و مشكلات حائل نمى اندازد، از مشكل فرار نم ى كند، بين خودش و مشكلات
هم حائلى را قرار نم ى دهد، بلكه مى كوشد كه از مشكلاتى كه برايش شكل م ى گيرد بهر ه مند شود، يعنى؛ از
مشكلات، بهره مندى بدست بياورد.
دلِ روشن، دلِ زنده و بهره مندى از كلمات حكيما نه اهل بيت در گرو اين برخوردها و داد و ستدها است . ما تا
اين درگير ى ها را نداشته باشيم، ضعف هامان، تر س هامان، بخل هامان، خستگى هامان، زياده روى ها يا كوتاهى هاى
خودمان را نم ى شناسيم. در اين برخورد است كه مشخص مى شود ما چقدر كم داريم . چقدر افراط داريم . چقدر
تفريط داريم.
در تنهايى آدم ها بدون برخورد، مقدار ظرفيت من مشخص نمى شود. من اين را غنيمتى مى دانم براى زوج هاى
جوانى كه بعضى هايشان هم اينجا هستند يا براى هر نوع رابطه و معاشرتى كه بين دوستان م ى تواند برقرار شود . در
صدد اين نباشيد كه حتماً يك برخورد برخورد مطلوبى باشد كه ما در نظر م ى گيريم. مهم اين است كه ما ياد
بگيريم كه با هر كس در هر شرايطى؛ اگر جاهل بود، اگر عالم بود، اگر غافل بود، اگر مهربان بود، اگر حسود بود،
اگر زود رنج بود چگونه برخورد كنيم.
مى اين يك حقيقتى است كه اگر من همسرى انتخاب كنم، شرايطى مى گذارم، مى گويم اين آدم، آدم مهربانى
است؛ اينطورى نيست كه تا آخرين لحظه زندگى اش همين خط مستقيم محبت را طى كند