نرگس

بعضی از مادران در روزهای اوّل بدنیا آمدن نوزادشان دچار تَب می‌شوند که به آن « تَبِ شیر » گویند (دکتر علی هاشمی فرد، عضو شورای حکمای اتّحادیّه گیاهان دارویی مشهد).

درمان: الف. عسل طبیعی رقیق شده در آب آشامیدنی سالم بخورند، ب.آب سیب رسیدۀ شیرین طبیعی بخورند.

دکتر علی طلائی (روان پزشک و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد): از هر دو مادر، یک نفر به اختلال اندوه مادری دچار می‌شود و آشفتگی گُذَرایِ خُلقی، إحساس غمگینی، دِل گرفتگی، سَر در گُمی و گِریه کردن‌هایِ گاه و بیگاهِ نوزاد، از جمله علائم اِختلال غم مادری است. لذا گوئیم: غم مادری، شایع امّا گُذَرا است. ولی حمایت و مراقبت اطرافیان (مانند مادرها و مادربزرگ‌ها)، از مادر شیرده (مخصوصاً زائو یعنی از زمان بدنیا آمدن بچّه تا 40 روز) پس از زایمان ضروری است؛ زیرا گاهی اختلالات أفسردگی پس از زایمان بخاطر کم خونی و فشار خون پائین بوده و زَنِ زائو احساس گناه شدید، بی کفایتی و بروز افکار خودکشی می‌کند؛ این بدان معناست که فرآیند سخت زایمان، مادر را مستعدّ افسردگی می‌کند. همچنین از عوامل تشدید کنندۀ افسردگی مادران می‌توان به عدم محبّت اطرافیان (مخصوصاً شوهر) در طول بارداری و طول دوران شیردهی و حتّی آرام نبودن محیط خانواده اشاره کرد. لازم به ذکر است که أفزایش جرّاحی زیبائی و استفاده از لوازم آرایشی نشان دهندۀ میزان فراوان فشارهای روانی است که همین لوازم آرایشی شیمیائی، استرس زا نیز هستند.

عوامل ایجاد فراموشی:1ـ خوردن سیب تُرش یا سیب نارس (علاوه بر ایجاد فراموشی، معده را لیز می‌کند)، 2ـ انجام گناهان، 3ـ کثرت هَمّ و غمّ، 4ـ خوردن سبزی گشنیز، 5ـ نگاه به خطوط و نقوش قبرها، 6ـ نگاه به دار آویخته، 7ـ بین شتران راه رفتن، 8ـ بین دو زَن راه رفتن، 9ـ خوردن نیم‌خوردۀ موش، 10ـ گرفتن کک و شپش و کنۀ زنده و بر زمین انداختن، 11ـ حجامت از گودی پشت گردن، 12ـ تعدّد کار، 13ـ تجمّع رطوبات اضافی بدن، 14ـ بلغم زیاد (موکوس زیاد)، 15ـ بیدارخوابی‌های مکرّر، 16ـ سوء تغذیه، 17ـ تغییرات شدید متابولیکی (قند بالا و نوسانی، چربی بالا، فشارخون بالا، اوره و کراتین بالا)، 18ـ اسانس‌های شیمیائی، 19ـ خوردن غذای مانده، 20ـ خوردن فَست فودها، 21ـ داشتن دوست ناباب، 22ـ شب نشینی‌های مبتذل یعنی انجام لغویّات و لهویّات، 23ـ محیط شلوغ ناهمگون که مرتکب خلاف مروّت می‌شوند، 24ـ اعتماد و تکیه به این و آن، یا به دست این و آن نگاه کردن و خدا را فراموش کردن، 25ـ مصرف شیرخشک در افراد ممیّز یا بالغ (علاوه بر ضعیف کردن حافظه، عقیمی می‌آورد)، 26ـ خوردن نیم‌خوردۀ شخص فاسق، 27ـ خوردن غذای خسیس (درد و بیماری می‌آورد).

تقویت حافظه و درمان فراموشی: 1ـ حجامت از الف. رأس ملاج، ب.ظَهر، ج. از قوس کَمَر، 2ـ خوردن عسل طبیعی (کُندُر اگر با عسل طبیعی خورده شود، برای فراموشی مفید است)، 3ـ خوردن کرفس (علاوه بر ازدیاد حافظه، قلب را پاک می‌کند و دیوانگی، جذام و پیسی را برطرف می‌کند)، 4ـ خوردن مویز (کشمش انگور سیاه، بدون هسته)، انگور سیاه، برگ چغندر (به علّت دارا بودن منگنز، حافظه را تقویت می‌کند)، 5ـ رازیانه مغز را فعّال می‌کند (گرم مزاجان بایستی رازیانه را با سکنجبین بخورند)، 6ـ خوردن زنجبیل (علاوه بر تقویت حافظه، بازکنندۀ کبد، قاطع بلغم و رطوبات غلیظی که در روی جدار روده و معده چسبیده باشند را ازبین می‌برد)، 7ـ خوردن کُندُر مرغوب خوارکی [خوردن کُندُر مرغوب خوراکی (ابیض یا ذَکَر) از یکی دو ماه قبل از حاملگی تا یکی دو ماه بعد از حاملگی به مقدار روزانه یک نخود، سبب زیبایی، ذِکاوت، حافظه قویّ و هوش بالایِ فرزند می‌شود]، 8ـ قَرَنفُل= گُل میخک= میخک داروئی (مقوّی عقل و حافظه، و مسکّن اعصاب است، هوش را زیاد می‌کند و برای درمان فلج و سکتۀ ناقص مفید است و از سکتۀ مغزی جلوگیری می‌کند، گرم‌مزاجان با یستی میخک را با صمغ عربی بخورند)، 9ـ کدو بر مغز و عقل می‌افزاید، 10ـ دقّت در یادگیری، تکرار آن، یادداشت برداری، مَلکه شدن مطالب، 11ـ جدّ و جهد در حفظ، 12ـ پُرخوری، بدخوری، پفتل خوری نباشد، 13ـ دائم الوضوء بودن، 14ـ نماز شب خواندن، 15ـ قراءت قرآن، 16ـ زیارت معصومین علیهم السلام رفتن، 17ـ خِلال بعد از غذا و مسواک قبل از وضو، 18ـ هر صبح ناشتا کشمش انگور قرمز خوردن، 19ـ بسیار صلوات فرستادن بر حضرت زهراء و محمد و آل محمّد علیهم السلام، 20ـ احسان به والدین و صلۀ اَرحام، 21ـ محیط آرام و دور از سر و صدا، 22ـ توکّل بر خدای متعال، 23ـ خَردَل، 23ـ عدم آلودگی هوا، 25ـ خوردن نیم‌خوردۀ مؤمن، 26ـ خوردن غذای شخص سَخیّ (سخاوت مند)، 27ـ خوردن غذای تازه.

انواع بواسیر: الف. داخلی (داخل رود آنال)، ب.خارجی (خارج رود آنال)، که هر کدام از اینها به چهار دسته تقسیم میشوند: 1.خونی، 2.بادی،3.ساچمه ای، 4.دگمه ای

پرهیز شود از: میوۀ موز، بیسکویت سفید، نان سفید،شکر، سینه مرغ، اُسانس‌های شیمیائی (نوشابه های گاز دار، آبمیوه های شیمیائی و…)، کم تحرکی، اضافه وزن، سوسیس و کالباس (سوسیس و کالباس مُوَلّد سرطان مغز، بواسیر، شقاق مقعد و انواع دیگر سرطان‌ها است).

الف. درمان بواسیر خونی: 1ـ سمّاق (یک قاشق چای‌خوری صبح و یک قاشق چای‌خوری شب)، 2ـ تره یک مشت با ناهار، 3ـ خُرفِه یک مشت با شام، 4ـ جوشاندۀ ریشۀ درخت انار، 5ـ تره‌فرنگی، 6ـ برگ درخت انگور، 7ـ میوۀ بِه یا مربّای آن با قند، 8ـ دمکردۀ گُل بابونه با قند، 9ـ دمکردۀ گُل بومادران با قند، 10ـ هلیلۀ کابلی [برای درمان اَدِمِ شکمی، افزایش دهندۀ بزاق دهان، ضدّ نفخ، مقوّی معده (کمک به هضم غذا نظیر کاسنی)، درمان بواسیر خونی]، 11ـ گُلنار فارسی (درمان مِنُوراژی، درمان بواسیر خونی، پیشگیری از آترواسکلروز)، 12ـ شاه بلوط (بلوط المَلِک) دو عدد، 13ـ هر روز خوردن جوشاندۀ پوست ریشۀ درخت نارگیل (یک استکان)، 14ـ میوۀ نارگیل (یک چهارم)، 15ـ روغن نارگیل (یک قاشق چای‌خوری) ضدّ بواسیر خونی است، 16ـ خوردن اسپرزه و لِعابِ آن (= موسیلاژ= مادّۀ جاذب آب).

ب. درمان بواسیر بادی: 1ـ هر روز عصرانه سه خوشه انگور با هستۀ آن بجوید و بخورید، 2ـ یک قاشق چای‌خوری أنیسون (زیرۀ سبز شیرین) را با یک قاشق چای‌خوری تخم کرفس و یک قاشق مرباخوری قند نرم بکوبید و هر روز بخورید، 3ـ دو إلی سه بار نشستن روی خِشتِ داغی که حوله روی آن انداختید، 4ـ دمکرده یا جوشاندۀ شُکاعی (=خارزن‌بابا= رَأسُ الشّیخ) را غرغره کنید و قورت دهید.

ج. درمان بواسیر ساچمه ای و بواسیر دگمه ای: 1ـ یک قاشق چای‌خوری زنیان یا نصف استکان عرق زنیان با دو مغز گردو با همدیگر جویده و خورده شود، 2ـ پودر هستۀ هلیلۀ زرد مخلوط با سفیدۀ تخم مرغ را هر شب تا صبح بر محلّ گذارند تا بهبودی کامل حاصل شود.

درمان عمومی بواسیر: 1ـ دمکرده یا جوشاندۀ ریشۀ حشیشة البواسیر (علف بواسیر)، 2ـ خوردن کوبیدۀ کُندُر با قند، 3ـ جوشاندۀ برگ حَساس و ریشۀ حَساس (گیاه حَساس = گُل قارکون = گُل قَهر = مستحیه) [توجّه: زیاده‌روی در خوردن دمکرده یا جوشاندۀ برگ و ریشۀ حساس، مسمومیّت می‌آورد و موجب ریزش مو می‌شود]، 4ـ خوردن گوشت پرندۀ هوبرِه (حُباری).

درمان درد بواسیر: 1ـ تُفالۀ چای‌دمکرده که چای آن مصرف‌شده را بر محلّ بواسیر ضمادکنید، 2ـ روزی سه‌مرتبه روی موضع‌درد روغن‌خیار بمالید، 3ـ سبزی تره بهمراه غذا بخورید، 4ـ روزی دو خوشه‌انگور با هستۀ آن بجوید و بخورید، 5ـ سبزی خرفه بهمراه غذا بخورید، 6ـ پماد شیمیائی هموروئید بر موضع بمالید

1ـ به مدت سه‌روز، مخلوط صمغ شیرابه درخت کُنار (از تیرۀ عنّاب) + پودر بذر کرفس، روزی یک قاشق مرباخوری مصرف شود. و بعد از گذشت این سه روز، شربت یا مربّای انجیر که با قند یا شیره توت (در بیماران دیابتی) درست شده باشد،صبح و شب یک قاشق پلوخوری بخورید، 2ـ روزی یک لیوان آب انگور تازه میل شود، 3ـ به همراه غذا، کاهو بدون سُس خورده شود، 4ـ عصرانه 50 گرم گياه اُمّ وَجَع الکبد (سنگ شکن) را در 30 گرم جوشاندۀ برگ‌هاى گیاه انگور خرس(عِنَبُ الدُّب) ‏ بمدّت يك ربع خيسانده، سپس آب آن‌را صاف کرده بنوشید (منع مصرف در زنان باردار و شیرده). [حسین میرحیدر، در کتاب معارف گیاهی، ج7 ص72]