نرگس

ﺳﻘﻂ ﺟﻨﻴﻦ (miscarriage) ﻳﻌﻨﻲ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻥِ ﺣﺎﻣﻠﮕﻲ ﺩﺭ ﺑﻴﺴﺖ ﻫﻔﺘﻪ ﺍﻭﻝ. ﺣﺪﻭﺩ ﭘﺎﻧﺰﺩﻩ ﺗﺎ ﺑﻴﺴﺖ ﺩﺭﺻﺪ ﺍﺯ ﺣﺎﻣﻠﮕﻲ‌ﻫﺎﻱ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﻴﻦ ﻣﻨﺠﺮ ﻣﻲ‌ﺷﻮﻧﺪ، ﻭ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ 80 ﺩﺭﺻﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﺗﻼﻑ ﻫﺎ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﻫﻔﺘﮕﻲ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻣﻲ‌ﺍﻓﺘﻨﺪ.ﺳﻘﻂ ﺟﻨﻴﻦ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﺨﻤﻚ ﺑﺎﺭﻭﺭ ﺭﺍ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ‌ﻱ ﻣﺜﺒﺖ ﺗﺴﺖ ﺑﺎﺭﻭﺭﻱ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﻲ‌ﺩﻫﻴﺪ ﻧﻤﻲ‌ﺷﻮﺩ. ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺕ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ 30 ﺗﺎ 50 ﺩﺭﺻﺪ ﺍﺯ ﺗﺨﻤﻚ ﻫﺎﻱ ﺑﺎﺭﻭﺭ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺯﻥ ﺑﻔﻬﻤﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﺭﺩﺍﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﻣﻲ‌ﺭﻭﻧﺪ، ﭼﻮﻥ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺯﻭﺩ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﻲ‌ﺭﻭﻧﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﻘﺮﺭ ﻋﺎﺩﺕ ﻣﺎﻫﺎﻧﻪ ﻣﻲ‌ﺷﻮﺩ – ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺩﻳﮕﺮ ﺯﻥ ﺍﺻﻼ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﻤﻲ‌ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﺎﺭﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.ﺍﮔﺮ ﻛﻮﺩﻙ ﺭﺍ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺑﻴﺴﺖ ﻫﻔﺘﮕﻲ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺑﺪﻫﻴﺪ، ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﺮﺩﻩ‌ ﺯﺍﻳﻲ (stillbirth) ﻣﻲ‌ﮔﻮﻳﻨﺪ.

ﭼﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﺎﻋﺚ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﻴﻦ ﻣﻲ‌ﺷﻮﺩ؟

ﻋﻠﻞ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﯿﻦ-ﺑﻴﻦ 50 ﺗﺎ 70 ﺩﺭﺻﺪ ﺍﺯ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﻴﻦ‌ﻫﺎ ﺩﺭ ﺳﻪ ﻣﺎﻫﻪ‌ﻱ ﺍﻭﻝ، ﻧﺘﻴﺠﻪ‌ﻱ ﺍﺗﻔﺎﻗﺎﺕ ﺗﺼﺎﺩﻓﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﻧﺎﻫﻨﺠﺎﺭﻱ‌ﻫﺎﻱ ﻛﺮﻭﻣﻮﺯﻭﻣﻲ ﺩﺭ ﺗﺨﻤﻚ ﺑﺎﺭﻭﺭ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻲ‌ﺁﻳﻨﺪ. ﺩﺭ ﺍﻏﻠﺐ ﻣﻮﺍﺭﺩ، ﺍﻳﻦ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﺨﻤﻚ ﻳﺎ ﺍﺳﭙﺮﻡ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻛﺮﻭﻣﻮﺯﻣﻬﺎﻱ ﻧﺎﺩﺭﺳﺘﻲ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ، ﺗﺨﻤﻚ ﺑﺎﺭﻭﺭ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﻧﺮﻣﺎﻝ ﺭﺷﺪ ﻛﻨﺪ.

ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺩﻳﮕﺮ، ﺳﻘﻂ ﺟﻨﻴﻦ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ‌ﻱ ﻣﺸﻜﻼﺗﻲ ﭘﻴﺶ ﻣﻲ‌ﺁﻳﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺣﻴﻦ ﻓﺮﺍﻳﻨﺪ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ‌ﻱ ﺭﺷﺪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻣﻲ‌ﺍﻓﺘﻨﺪ – ﻣﺜﻼ، ﻭﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺗﺨﻤﻚ ﺑﻪ ﺩﺭﺳﺘﻲ ﺩﺭ ﺭﺣﻢ ﺍﻟﻘﺎ ﻧﺸﻮﺩ ﻳﺎ ﺟﻨﻴﻦ ﻧﻘﺺ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭﻱ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺍﺟﺎﺯﻩ‌ﻱ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺭﺷﺪ ﭘﻴﺪﺍ ﻧﻜﻨﺪ. ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺮﺍﻗﺒﻴﻦ ﺑﻬﺪﺍﺷﺖ ﺑﺮﺭﺳﻲ‌ﻫﺎﻱ ﻣﻔﺼﻞ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻳﻚ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﻴﻦ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻧﻤﻲ‌ﺩﻫﻨﺪ، ﻣﻌﻤﻮﻻ ﻧﻤﻲ‌ﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﭼﺮﺍ ﺑﺎﺭﺩﺍﺭﻱ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﺣﺘﻲ ﻭﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﻲ ﻣﻔﺼﻠﻲ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﻣﻲ‌ﺁﻳﺪ – ﻣﺜﻼ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻪ ﺩﻭ ﻳﺎ ﺳﻪ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﻴﻦ ﻣﺘﻮﺍﻟﻲ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ – ﻋﻠﺖ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﻴﻦ ﺩﺭ ﻧﻴﻤﻲ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﻲ ﻣﺎﻧﺪ.

ﻭﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺗﺨﻢ ﺑﺎﺭﻭﺭ ﻣﺸﻜﻼﺕ ﻛﺮﻭﻣﻮﺯﻭﻣﻲ ﺩﺍﺭﺩ، ﺍﺣﺘﻤﺎﻻ ﺩﭼﺎﺭ ﻭﺿﻌﻴﺘﻲ ﻣﻲ‌ﺷﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﻧﻄﻔﻪ‌ﻱ ﻧﺎﻛﺎﻡ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ (ﻛﻪ ﺣﺎﻻ ﺩﺭ ﻣﺠﺎﻣﻊ ﭘﺰﺷﻜﻲ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﻘﺺ ﺑﺎﺭﻭﺭﻱ ﺍﺑﺘﺪﺍﻳﻲ ﻣﻲ‌ﮔﻮﻳﻨﺪ). ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺍﺭﺩ، ﺗﺨﻢ ﺑﺎﺭﻭﺭ ﺩﺭ ﺭﺣﻢ ﺍﻟﻘﺎ ﻣﻲ‌ﺷﻮﺩ ﻭ ﺟﻔﺖ ﻭ ﻛﻴﺴﻪ‌ﻱ ﺟﻨﻴﻦ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺭﺷﺪ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ، ﺍﻣﺎ ﺟﻨﻴﻦ ﺣﺎﺻﻞ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺧﻴﻠﻲ ﺯﻭﺩ ﺍﺯ ﺭﺷﺪ ﺑﺎﺯ ﻣﻲ‌ﻣﺎﻧﺪ ﻳﺎ ﺍﺻﻼ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻧﻤﻲ‌ﺷﻮﺩ.ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﺟﻔﺖ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺗﺮﺷﺢ ﻫﻮﺭﻣﻮﻥ ﻣﻲ‌ﻛﻨﺪ، ﺗﺴﺖ ﺣﺎﻣﻠﮕﻲ ﺷﻤﺎ ﻣﺜﺒﺖ ﻣﻲ‌ﺷﻮﺩ ﻭ ﻧﺸﺎﻧﻪ‌ﻫﺎﻱ ﺍﺑﺘﺪﺍﻳﻲ ﺣﺎﻣﻠﮕﻲ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺩﺍﺷﺖ، ﺍﻣﺎ ﺁﺯﻣﺎﻳﺶ ﺁﻟﺘﺮﺍﺳﻮﻧﺪ ﻛﻴﺴﻪ‌ﻱ ﺟﻨﻴﻨﻲ ﺭﺍ ﺧﺎﻟﻲ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻣﻲ‌ﺩﻫﺪ. ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺩﻳﮕﺮ، ﺟﻨﻴﻦ ﺍﻧﺪﻛﻲ ﺭﺷﺪ ﻣﻲ‌ﻛﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﺩﭼﺎﺭ ﻧﺎﻫﻨﺠﺎﺭﻱ ﻫﺎﻳﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺣﻴﺎﺕ ﺭﺍ ﻏﻴﺮﻣﻤﻜﻦ ﻣﻲ‌ﻛﻨﺪ، ﻭ ﺭﺷﺪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺷﺮﻭﻉ ﺿﺮﺑﺎﻥ ﻗﻠﺐ ﺑﺎﺯ ﻣﻲ ﺍﻳﺴﺘﺪ.ﻭﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻛﻮﺩﻛﺘﺎﻥ ﺿﺮﺑﺎﻥ ﻗﻠﺐ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﻲ‌ﻛﻨﺪ – ﻛﻪ ﺣﺪﻭﺩ 6 ﻫﻔﺘﮕﻲ ﺑﺎ ﺁﻟﺘﺮﺍﺳﻮﻧﺪ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺍﺳﺖ – ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻃﺮﺯ ﭼﺸﻤﮕﻴﺮﻱ ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻲ ﻳﺎﺑﺪ.

ﭼﻪ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺯﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﺧﻄﺮ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﻴﻦ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﺪﻫﺪ؟

ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﻴﻦ ﺑﺮﺍﻱ ﻫﺮ ﺯﻧﻲ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ، ﺑﺮﺧﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﯿﻦ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﭼﻨﺪ ﻓﺎﻛﺘﻮﺭ ﺧﻄﺮﺳﺎﺯ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﯿﻦ ﺭﺍ ﻣﻲ‌ ﺁﻭﺭﻳﻢ:

ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺍﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﯿﻦ:

• ﺳﻦ:ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﻣﻮﺛﺮ ﺩﺭ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﯿﻦ ﺳﻦ ﺍﺳﺖ،ﺯﻧﺎﻥ ﻣﺴﻦ ﺗﺮ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺑﻴﺸﺘﺮﻱ ﺑﻪ ﺁﺑﺴﺘﻨﻲ ﺑﺎ ﻧﺎﻫﻨﺠﺎﺭﻳﻬﺎﻱ ﻛﺮﻭﻣﻮﺯﻭﻣﻲ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﯿﻦ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ، ﺩﺭ ﺯﻧﺎﻥ 40 ﺳﺎﻟﻪ ﺩﻭﺑﺮﺍﺑﺮ ﺯﻧﺎﻥ 20 ﺳﺎﻟﻪ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻦ ﺑﭽﻪ ﻭ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﯿﻦ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ.
• ﺳﺎﺑﻘﻪ‌ﻱ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﻴﻦ: ﺯﻧﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺩﻭ ﻳﺎ ﭼﻨﺪ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﻴﻦ ﻣﺘﻮﺍﻟﻲ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺯﻧﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﻣﺠﺪﺩ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﯿﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
• ﺍﺧﺘﻼﻻﺕ ﻳﺎ ﺑﻴﻤﺎﺭﻫﺎﻱ ﻣﺰﻣﻦ ﺧﺎﺹ:ﯾﮑﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺯ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﻣﻮﺛﺮ ﺩﺭ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﯿﻦ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﻫﺎﯼ ﻣﺰﻣﻦ ﺍﺳﺖ،ﺩﻳﺎﺑﺘﻲ ﻛﻪ ﺩﺭﺳﺖ ﻛﻨﺘﺮﻝ ﻧﺸﺪﻩ، ﺍﺧﺘﻼﻻﺕ ﻭﺭﺍﺛﺘﻲ ﺩﺭ ﺍﻧﻌﻘﺎﺩ ﺧﻮﻥ، ﻧﻘﺼﻬﺎﻱ ﺧﻮﺩﺍﻳﻤﻨﻲ ﻣﺸﺨﺺ (ﻣﺜﻞ ﺳﻨﺪﺭﻭﻡ ﺍﻧﺘﻲ ﻓﺴﻔﻮ ﻟﻴﭙﻴﺪ ﻳﺎ ﻟﻮﭘﻮﺱ) ﻭ ﺍﺧﺘﻼﻻﺕ ﻫﻮﺭﻣﻮﻧﻲ ﺧﺎﺹ (ﻣﺜﻞ ﺳﻨﺪﺭﻭﻡ ﺗﺨﻤﺪﺍﻧﻲ ﭘﻠﻲ ﻛﺴﻴﺘﻴﻚ).
• ﻣﺸﻜﻼﺕ ﺭﺣﻤﻲ ﻳﺎ ﮔﺮﻧﻪ‌ﻱ ﺭﺣﻤﻲ:ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻧﺎﻫﻨﺠﺎﺭﻳﻬﺎﻱ ﻣﺸﺨﺺ ﺭﺣﻤﻲ ﻳﺎ ﮔﺮﺩﻥ ﺭﺣﻢ ﺿﻌﻴﻒ ﻳﺎ ﺑﻄﻮﺭ ﻧﺎﻣﻌﻤﻮﻟﻲ ﻛﻮﺗﺎﻩ).ﺍﺯ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺩﯾﮕﺮ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﯿﻦ ﺍﺳﺖ.
• ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻧﻘﺺ ﺗﻮﻟﺪ ﻳﺎ ﻣﺸﻜﻼﺕ ﮊﻧﺘﻴﻜﻲ:ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻛﻮﺩﻛﻲ ﺑﺎ ﻧﻘﺺ ﻣﺎﺩﺭﺯﺍﺩﻱ،ﻳﺎ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮔﻲ (ﻳﺎ ﻫﻤﺴﺮﻱ ﺑﺎ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮔﻲ) ﻣﺸﻜﻼﺕ ﮊﻧﺘﻴﻜﻲ،ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺧﻄﺮ ﺳﺎﺯ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﯿﻦ ﺍﺳﺖ.
• ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻫﺎﻱ ﺧﺎﺹ: ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺕ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﻟﻴﺴﺘﺮﻱ، ﮔﻮﺷﻚ، ﺳﺮﺧﺠﻪ، ﺳﺮﺧﻚ، ﺳﻴﺘﻮﻣﮕﺎﻟﻮ ﻭﻳﺮﻭﺱ، ﭘﺎﺭﻭﻭ ﻭﻳﺮﻭﺱ، ﺳﻮﺯﺍﻙ، ﺍﭺ ﺁﻱ ﻭﻱ، ﻭ ﻋﻔﻮﻧﺘﻬﺎﻱ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ، ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺧﻄﺮ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﻴﻦ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺍﺳﺖ.
• ﺳﻴﮕﺎﺭ ﻛﺸﻴﺪﻥ، ﻣﻴﮕﺴﺎﺭﻱ، ﻭ ﻣﺼﺮﻑ ﻣﻮﺍﺩ ﻣﺨﺪﺭ: ﺳﻴﮕﺎﺭ ﻛﺸﻴﺪﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ، ﻣﺼﺮﻑ ﺍﻟﻜﻞ ﺯﻳﺎﺩ، ﻭ ﻣﻮﺍﺩ ﻣﺨﺪﺭﻱ ﻣﺜﻞ ﻛﻮﻛﺎﺋﻴﻦ ﻭ ﺍﻛﺴﺘﺎﺯﻱ ﺩﺭ ﺣﻴﻦ ﺣﺎﻣﻠﮕﻲ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﺧﻄﺮ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﯿﻦ ﻣﻲ‌ﺷﻮﺩ. ﻭ ﺑﺮﺧﻲ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺕ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺭﺍﺑﻄﻪ‌ﺍﻱ ﺑﻴﻦ ﻧﻮﺷﻴﺪﻥ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﭼﻬﺎﺭ ﻓﻨﺠﺎﻥ ﻗﻬﻮﻩ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺧﻄﺮ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﯿﻦ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ.
•ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺩﺍﺭﻭﻫﺎﻱ ﺑﺨﺼﻮﺹ: ﺑﺮﺧﻲ ﺩﺍﺭﻭﻫﺎ ﺑﺎ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﻴﻦ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﺮﺍﻗﺐ ﺧﻮﺩ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻲ‌ﺧﻄﺮ ﺑﻮﺩﻥ ﺩﺍﺭﻭﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺁﺑﺴﺘﻨﻲ ﻣﺼﺮﻑ ﻣﻲ‌ﻛﻨﻴﺪ ﺻﺤﺒﺖ ﻛﻨﻴﺪ. ﺍﻳﻦ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﺠﻮﻳﺰﻫﺎ ﻭ ﺩﺍﺭﻭﻫﺎﻱ ﺑﺪﻭﻥ ﻧﺴﺨﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺩﺍﺭﻭﻫﺎﻱ ﺿﺪ ﺍﻟﺘﻬﺎﺏ ﻏﻴﺮﺍﺳﺘﺮﻭﺋﻴﺪﻱ (NSAIDS) ﻣﺜﻞ ﺍﻳﺒﻮﭘﺮﻭﻓﻦ ﻭ ﺁﺳﭙﻴﺮﻳﻦ ﻫﻢ ﻣﻲ‌ﺷﻮﺩ.
• ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﺳﻤﻮﻡ ﻣﺤﻴﻄﻲ: ﻓﺎﻛﺘﻮﺭﻫﺎﻱ ﻣﺤﻴﻄﻲ ﻛﻪ ﺧﻄﺮ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﯿﻦ ﺭﺍ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻣﻲ‌ﺩﻫﻨﺪ ﻋﺒﺎﺭﺗﻨﺪ ﺍﺯ ﺳﺮﺏ ﻭ ﺁﺭﺳﻨﻴﻚ؛ ﺑﺮﺧﻲ ﻣﻮﺍﺩ ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ ﻣﺜﻞ ﻓﺮﻣﺎﻟﺪﺋﻴﺪ، ﺑﻨﺰﻥ، ﻭ ﺍﻛﺴﻴﺪ ﺍﺗﻴﻠﻦ؛ ﻭ ﻣﻘﺎﺩﻳﺮ ﺯﻳﺎﺩ ﺍﺯ ﺗﺸﻌﺸﻊ ﻳﺎ ﮔﺎﺯﻫﺎﻱ ﺑﻴﻬﻮﺷﻲ.