نرگس

ﻫﯿﺴﺘﺮﮐﺘﻮﻣﯽ ﺭﻭﺷﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻗﺴﻤﺘﯽ ﺍﺯ ﺭﺣﻢ ﯾﮏ ﺯﻥ ﻭ ﯾﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺁﻥ ﺑﺎ ﻋﻤﻞ ﺟﺮﺍﺣﯽ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ.
ﺍﺯ ﻋﻠﻞ ﺷﺎﯾﻊ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﺭﺣﻢ، ﺧﻮﻧﺮﯾﺰﯼ ﻫﺎﯼ ﻧﺎﻣﻨﻈﻢ ﺭﺣﻤﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﻨﯿﻦ ﺑﺎﻻﯼ ۴۰ ﺳﺎﻟﮕﯽ، ﺑﯿﺸﺘﺮ ﭘﯿﺶ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ. ﺍﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﻻﯾﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﭘﯿﺶ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ، ﺍﻏﻠﺐ ﺑﺎ ﻣﺼﺮﻑ ﺩﺍﺭﻭﻫﺎﯼ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ، ﺍﻣﺎ ﮔﺎﻫﯽ ﺧﻮﻧﺮﯾﺰﯼ ﺑﺎ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﺮﺳﻮﻡ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﻧﻤﯽ ﯾﺎﺑﺪ ﯾﺎ ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻣﺜﻞ ﺩﯾﺎﺑﺖ ﻭ ﻓﺸﺎﺭ ﺧﻮﻥ، ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺩﺍﺭﻭﯾﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺟﺮﺍﺣﯽ ﻣﺘﻮﺳﻞ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ.

ﺍﺯ ﻋﻠﻞ ﺩﯾﮕﺮ ﺟﺮﺍﺣﯽ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﺭﺣﻢ، ﺍﻓﺘﺎﺩﮔﯽ ﺷﺪﯾﺪ ﺭﺣﻢ ﯾﺎ ﻣﺜﺎﻧﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺟﺮﺍﺣﯽ ﻣﻌﻤﻮﻝ، ﺍﻓﺘﺎﺩﮔﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻧﯿﺴﺖ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﺟﺰ ﻋﻼﯾﻢ ﺍﺩﺭﺍﺭﯼ، ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺍﺯ ﺩﺭﺩﻫﺎﯼ ﺷﺪﯾﺪ ﻟﮕﻨﯽ ﮐﻪ ﻋﻠﺖ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻥ ﯾﺎﻓﺖ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ ﻫﻢ ﺷﮑﺎﯾﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺟﺮﺍﺣﯽ ﺍﺯ ﺷﺪﺕ ﺩﺭﺩﻫﺎ ﮐﺎﺳﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ.

ﺩﺭﺩﻫﺎﯼ ﻟﮕﻨﯽ ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﻭﺟﻮﺩ ﻭﺍﺭﯾﺲ ﯾﺎ ﺍﺧﺘﻼﻻﺕ ﻋﺮﻭﻗﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﺭ ﻭﺭﯾﺪﻫﺎﯼ ﻟﮕﻨﯽ ﻫﻢ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﺷﺪﺕ ﺩﺭﺩ ﻭ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﮕﺮﻓﺘﻦ ﺍﺯ ﻣﺼﺮﻑ ﻣﺴﮑﻦ ﻫﺎ، ﺟﺮﺍﺣﯽ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﺭﺣﻢ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ، ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺵ ﺩﺭﻣﺎﻧﯽ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﻣﻔﯿﺪ ﻧﯿﺴﺖ.
ﺍﺯ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﮐﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺟﺮﺍﺣﯽ ﺭﺣﻢ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ، ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﺑﺪﺧﯿﻤﯽ ﻫﺎ ﯾﺎ ﺳﺮﻃﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﺭﺣﻢ، ﺩﻫﺎﻧﻪ ﺭﺣﻢ ﯾﺎ ﺗﺨﻤﺪﺍﻥ ﻫﺎ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ.

ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﺭﺣﻢ ﻭ ﺗﺨﻤﺪﺍﻥ ﻫﺎ ﻣﻨﺠﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ، ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺍﻧﺪﻭﻣﺘﺮﯾﻮﺯ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺑﺎﻓﺖ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺭﺣﻢ ﺩﺭ ﻟﮕﻦ ﯾﺎ ﺭﻭﯼ ﺗﺨﻤﺪﺍﻥ ﻫﺎ، ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎ ﯾﺎ ﺭﻭﺩﻩ ﻫﺎ ﺭﺷﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻣﻮﺟﺐ ﺩﺭﺩﻫﺎﯼ ﺷﺪﯾﺪ ﻟﮕﻨﯽ ﺑﺨﺼﻮﺹ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺷﺮﻭﻉ ﻗﺎﻋﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ.

ﺍﺯ ﻋﻠﻞ ﺩﯾﮕﺮ، ﺩﺭﺩﻫﺎﯼ ﺷﺪﯾﺪ ﺯﻣﺎﻥ ﻋﺎﺩﺕ ﻣﺎﻫﺎﻧﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺭﻭﯾﯽ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﻤﯽ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺭﺍﻩ ﺑﺎﻗﯿﻤﺎﻧﺪﻩ، ﺟﺮﺍﺣﯽ ﺍﺳﺖ.

ﺩﺭ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻫﺎﯼ ﻟﮕﻨﯽ ﺷﺪﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺁﺑﺴﻪ ﺩﺭ ﺗﺨﻤﺪﺍﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ، ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩﯼ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻧﺘﯽ ﺑﯿﻮﺗﯿﮏ ﻧﺘﻮﺍﻥ ﺟﺎﻥ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺭﺍ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﺍﺩ، ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺑﻪ ﺟﺮﺍﺣﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ.
ﺍﺯ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺭﺣﻤﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﺁﺩﻧﻮﻣﯿﻮﺯ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺧﺎﻧﻢ ﻣﯿﺎﻧﺴﺎﻝ ﺑﺎ ﺧﻮﻧﺮﯾﺰﯼ ﻫﺎﯼ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻭ ﺩﺭﺩ ﺷﺪﯾﺪ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻗﺎﻋﺪﮔﯽ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺍﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ، ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺩﺍﺭﻭﯾﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﺭﺍﻩ ﺩﺭﻣﺎﻥ، ﺟﺮﺍﺣﯽ ﻭ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﺭﺣﻢ ﺍﺳﺖ.
ﭘﺰﺷﮏ ﺯﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺍﻭﺭﮊﺍﻧﺴﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻮﻧﺮﯾﺰﯼ ﺷﺪﯾﺪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺯﺍﯾﻤﺎﻥ ﻧﯿﺰ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻪ ﺧﺎﺭﺝ ﮐﺮﺩﻥ ﺭﺣﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺧﻮﻧﺮﯾﺰﯼ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺪﻑ ﻧﺠﺎﺕ ﺟﺎﻥ ﻣﺎﺩﺭ ﺍﺳﺖ.

ﺍﻧﻮﺍﻉ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﺭﺣﻢ
ﺑﻪ ﺳﻪ ﺭﻭﺵ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺭﺣﻢ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ:
ﺍﻭﻝ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺷﮑﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﺮﺵ ﺷﮑﻤﯽ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ.
ﺩﻭﻡ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻭﺍﮊﻥ ﮐﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﺑﺮﺵ ﺷﮑﻤﯽ ﮐﺎﺭ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺭﻭﺵ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺧﻮﺑﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺰﺍﻥ ﻋﻮﺍﺭﺽ ﺁﻥ ﺍﺯ ﺟﺮﺍﺣﯽ ﺷﮑﻤﯽ ﮐﻤﺘﺮ ﺍﺳﺖ.
ﺳﻮﻡ ﺭﻭﺵ ﻻﭘﺎﺭﺍﺳﮑﻮﭖ (ﺟﺮﺍﺣﯽ ﺑﺎ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺑﺮﺵ) ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻥ ﺧﺎﺹ ﻗﺎﺑﻞ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺰﺍﯾﺎﯼ ﺧﺎﺹ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ.
ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺭﻭﺵ، ﺟﺮﺍﺣﯽ ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﻭﺍﮊﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ.

ﻣﺮﺍﻗﺒﺖ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻋﻤﻞ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﺭﺣﻢ
۱- ﺩﺍﺭﻭﻫﺎﯼ ﺗﺠﻮﯾﺰ ﺷﺪﻩ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺰﺷﮏ ﺭﺍ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ.

۲- ﺍﮔﺮ ﭘﺎﻧﺴﻤﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺿﺪ ﺁﺏ ﺍﺳﺖ، ﺩﻭﺵ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻣﺪﺕ ﻭ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﻣﺠﺎﺯ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺿﺪﺁﺏ ﻧﯿﺴﺖ ﺗﺎ ﺳﻪ ﺭﻭﺯ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺁﺏ ﺗﻤﺎﺱ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﺪ.
۳- ﺭﻭﺯ ﺳﻮﻡ، ﭘﺎﻧﺴﻤﺎﻥ ﺭﻭﯼ ﺯﺧﻢ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺭﯾﺪ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﯾﮏ ﺩﻭﺵ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻭ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ، ﺯﺧﻢ ﻣﺤﻞ ﻋﻤﻞ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺷﺎﻣﭙﻮ ﻭ ﺗﺮﺟﯿﺤﺎ ﺷﺎﻣﭙﻮ ﺑﭽﻪ ﺑﺸﻮﯾﯿﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺳﺸﻮﺍﺭ ﺧﺸﮏ ﮐﻨﯿﺪ. ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ ﺯﺧﻢ ﺷﺴﺘﻪ ﻭ ﺧﺸﮏ ﮔﺮﺩﺩ.
۴- ﺑﯿﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ۷ ﺗﺎ ۱۰ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻋﻤﻞ، ﺑﻪ ﭘﺰﺷﮏ ﻣﻌﺎﻟﺞ ﺧﻮﺩ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﮐﻨﯿﺪ.
۵- ﺍﮔﺮ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺭﺣﻢ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺁﺯﻣﺎﯾﺸﮕﺎﻩ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺟﻮﺍﺏ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﺯﻣﺎﯾﺸﮕﺎﻩ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ﻭ ﺑﻪ ﭘﺰﺷﮏ ﻣﻌﺎﻟﺞ ﺧﻮﺩ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﯿﺪ.
۶- ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺑﺮﻭﺯ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﺐ، ﺗﻮﺭﻡ، ﺗﺮﺷﺢ ﻭ ﮐﺒﻮﺩﯼ ﻣﻮﺿﻊ ﻋﻤﻞ ﯾﺎ ﺧﻮﻧﺮﯾﺰﯼ ﻭﺍﮊﯾﻨﺎﻝ، ﭘﺰﺷﮏ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻄﻠﻊ ﺳﺎﺯﯾﺪ.
۷- ﺩﺭ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺍﻭﻝ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻋﻤﻞ، ﭘﯿﺎﺩﻩ ﺭﻭﯼ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﻣﻨﺰﻝ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﮑﻨﯿﺪ.
۸- ﯾﺒﻮﺳﺖ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻤﺎ ﺧﻄﺮﺁﻓﺮﯾﻦ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﺑﺎ ﺭﮊﯾﻢ ﻏﺬﺍﯾﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﯾﺎ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻣﻠﯿﻦ ﺍﺯ ﯾﺒﻮﺳﺖ ﭘﺮﻫﯿﺰ ﮐﻨﯿﺪ.
۹- ﺍﺯ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﻭ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﺑﺎﺭ ﺳﻨﮕﯿﻦ، ﺗﺎ ﺩﻭ ﻣﺎﻩ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻋﻤﻞ ﺧﻮﺩﺩﺍﺭﯼ ﮐﻨﯿﺪ.
۱۰- ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺗﺎ ۴۰ ﺭﻭﺯ ﺍﺯ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽ ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺮ ﺧﻮﺩ ﭘﺮﻫﯿﺰ ﮐﻨﯿﺪ.
۱۱- ﻭﯾﺰﯾﺖ ﻣﺠﺪﺩ ﺷﻤﺎ ۴۰ ﺭﻭﺯ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻋﻤﻞ ﻭ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺷﺮﻭﻉ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎﯼ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﻭ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽ ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺮ ﺍﺳﺖ.

ﺧﻄﺮﺍﺕ ﻋﻤﻞ ﺟﺮﺍﺣﯽ ﻫﯿﺴﺘﺮﮐﺘﻮﻣﯽ
ﻫﯿﺴﺘﺮﮐﺘﻮﻣﯽ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺑﯽ‌ﺧﻄﺮ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻋﻤﻞ ﺟﺮﺍﺣﯽ ﻋﻮﺍﺭﺿﯽ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺭﺥ ﺩﻫﺪ.ﻟﺨﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﺧﻮﻥ ﺩﺭ ﺭﮒ‌ﻫﺎ، ﻋﻔﻮﻧﺖ، ﺧﻮﻧﺮﯾﺰﯼ ﺷﺪﯾﺪ ﻭ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺑﻪ ﺩﺍﺭﻭﻫﺎﯼ ﺑﯿﻬﻮﺷﯽ، ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﺷﺎﯾﻊ‌ﺗﺮﯾﻦ ﻋﻮﺍﺭﺽ ﺟﺮﺍﺣﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ.

ﻋﻮﺍﺭﺽ ﺍﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﯿﺰ ﻋﺒﺎﺭﺗﻨﺪ ﺍﺯ:
– ﺁﺳﯿﺐ ﻣﺠﺎﺭﯼ ﺍﺩﺭﺍﺭ، ﻣﺜﺎﻧﻪ ﯾﺎ ﻣﻘﻌﺪ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺟﺮﺍﺣﯽ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺮﻣﯿﻢ ﺁﻥ، ﺑﻪ ﺟﺮﺍﺣﯽ ﺍﺿﺎﻓﯽ ﻧﯿﺎﺯ ﭘﯿﺪﺍ ﺷﻮﺩ.
– ﻓﻘﺪﺍﻥ ﻋﻤﻠﮑﺮﺩ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺗﺨﻤﺪﺍﻥ، ﺑﺎﻋﺚ ﮐﺎﻫﺶ ﺳﻄﺢ ﺍﺳﺘﺮﻭﮊﻥ ﻭ ﺧﺸﮑﯽ ﻭﺍﮊﻥ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ.
– ﺷﺮﻭﻉ ﺯﻭﺩﺭﺱ ﻋﻼﯾﻢ ﯾﺎﺋﺴﮕﯽ ﺑﻪ‌ﺩﻟﯿﻞ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﺗﺨﻤﺪﺍﻥ
– ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺑﺎﻓﺖ ﺍﺳﮑﺎﺭ ﻭ ﭼﺴﺒﻨﺪﮔﯽ‌ﻫﺎﯼ ﺷﮑﻤﯽ
ﻫﯿﺴﺘﺮﮐﺘﻮﻣﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﺎﻧﻢ‌ﻫﺎﯾﯽ ﻣﻄﻠﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻗﺼﺪ ﺑﭽﻪ‌ﺩﺍﺭ ﺷﺪﻥ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺑﻪ‌ﮐﺎﺭﺑﺮﺩﻥ ﺩﺭﻣﺎﻥ‌ﻫﺎﯼ ﺑﯽ‌ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻭ ﻣﺘﻌﺪﺩ ﻫﻢ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ‌ﺍﻧﺪ.

ﻋﻮﺍﺭﺽ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﺭﺣﻢ
-ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﺗﺼﻮﺭ ﻋﻤﻮﻡ ﻣﺮﺩﻡ، ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﺭﺣﻢ ﻫﯿﭻ ﺗﺎﺛﯿﺮﯼ ﺩﺭ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯿﻞ ﺟﻨﺴﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ.

-ﺭﺣﻢ ﻫﯿﭻ ﻧﻘﺸﯽ ﺩﺭ ﺁﻣﯿﺰﺵ ﺟﻨﺴﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﻨﺴﯽ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﺭﺣﻢ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺣﻔﻆ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ.

-ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﯽ ﺑﯿﻦ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﺭﺣﻢ ﺑﺎ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﻓﺸﺎﺭ ﺧﻮﻥ ﻭ ﺍﺯﺩﯾﺎﺩ ﻭﺯﻥ ﻭﺟﻮﺩﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﺍﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮﺍﺕ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺳﻦ ۴۵ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﻭ ﺩﺭ ﺳﻨﯿﻦ ﯾﺎﺋﺴﮕﯽ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﻏﻠﺐ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﺭﺣﻢ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺳﻨﯿﻦ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺪ، ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻥ ﺑﻪ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺍﯾﻦ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﺭﺣﻢ ﻧﺴﺒﺖ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻋﻮﺍﺭﺽ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﯽ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻋﻤﻞ ﺟﺮﺍﺣﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ.

ﻭﻟﯽ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺕ ﭘﮋﻭﻫﺸﮕﺮﺍﻥ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﺯﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﻤﻞ ﺟﺮﺍﺣﯽ، ﺭﺣﻤﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﻧﺪ، ﺩﺭ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﺳﺎﯾﺮ ﺯﻧﺎﻥ ﺍﺯﺍﻓﺴﺮﺩﮔﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﺭﻧﺞ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ. ﺯﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﻋﻤﻞ ﻫﯿﺴﺘﺮﻭﮐﺘﻮﻣﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ‌ﮔﯿﺮﻧﺪ، ﺑﺎ ﻋﻮﺍﺭﺽ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﯾﺎﺋﺴﮕﯽ ﻧﯿﺰ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﻨﺠﻪ ﻧﺮﻡ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﺸﺨﺼﻪ ﺑﺎﺭﺯ ﺁﻥ، ﺗﻐﯿﯿﺮﺍﺕ ﻣﺤﺴﻮﺱ ﺧﻠﻖ ﻭ ﺧﻮ ﺍﺳﺖ.

ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﺭﺣﻢ، ﻣﺸﻮﺭﺕ ﮐﻨﯿﺪ
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﺭﺣﻢ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﻤﺒﻮﺩ ﮐﻨﯿﺪ ﻭ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽ‌ﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﺑﭽﻪ‌ﺩﺍﺭ ﺷﻮﯾﺪ. ﺍﺯ ﻃﺮﻓﯽ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﻣﯽ‌ﯾﺎﺑﯿﺪ ﮐﻪ ﻋﻼﯾﻢ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﻭ ﺷﺎﻧﺲ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﯾﺪ. ﺗﺴﮑﯿﻦ ﻋﻼﯾﻢ ﻣﯽ‌ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺮ ﮐﯿﻔﯿﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺷﻤﺎ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ.

ﺑﺮﺍﯼ ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﻭ ﭘﺸﯿﻤﺎﻧﯽ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻋﻤﻞ، ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺭﺍﻩ، ﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺻﺤﯿﺢ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﯾﮏ ﮐﻔﻪ ﺗﺮﺍﺯﻭ ﻋﻠﻞ ﺿﺮﻭﺭﺕ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﺭﺣﻢ ﻭ ﺩﺭ ﮐﻔﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻋﺪﻡ ﻗﺪﺭﺕ ﺑﺎﺭﻭﺭﯼ ﺭﺍ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﯿﺪ ﻭ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺟﺮﺍﺣﯽ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﻫﯿﺴﺘﺮﮐﺘﻮﻣﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻤﺎ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺍﺳﺖ.

ﺑﺎ ﭘﺰﺷﮏ ﺧﻮﺩ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﻟﺰﻭﻡ ﺁﻥ ﺷﮏ ﺩﺍﺭﯾﺪ، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﺭﺍﻩ‌ﺣﻠﯽ ﺩﯾﮕﺮ، ﺗﺮﺩﯾﺪ ﻧﮑﻨﯿﺪ.
ﺩﺭ ﻃﯽ ﻫﯿﺴﺘﺮﮐﺘﻮﻣﯽ، ﭘﺰﺷﮏ ﺑﺎ ﻋﻤﻞ ﺟﺮﺍﺣﯽ، ﺭﺣﻢ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻟﻮﻟﻪ‌ﻫﺎﯼ ﺗﺨﻤﺪﺍﻧﯽ، ﺗﺨﻤﺪﺍﻥ‌ﻫﺎ ﻭ ﻭﺍﮊﻥ ﺟﺪﺍ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ.ﻫﯿﺴﺘﺮﮐﺘﻮﻣﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﺎﻧﻢ‌ﻫﺎﯾﯽ ﻣﻄﻠﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻗﺼﺪ ﺑﭽﻪ‌ﺩﺍﺭ ﺷﺪﻥ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺑﻪ‌ﮐﺎﺭﺑﺮﺩﻥ ﺩﺭﻣﺎﻥ‌ﻫﺎﯼ ﺑﯽ‌ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻭ ﻣﺘﻌﺪﺩ ﻫﻢ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ‌ﺍﻧﺪ